دسته‌ها
اخبار مقالات

روز جهانی آموزش

4 بهمن؛ روز جهانی آموزش

روز جهانی آموزش روزی بین‌المللی است که هر ساله در 24 ژانویه برگزار می‌شود. آموزش به دلایل مختلفی ضرورت دارد. آموزش به افراد دانش می‌‌بخشید و این به آن‌‌ها کمک می‌کند تا دنیای اطراف خود را بهتر درک کنند. علاوه بر این، آموزش راه را برای اشتغال هموار می‌کند. اما متأسفانه بیش از 72 میلیون کودک در سراسر جهان به آموزش دسترسی ندارند. میلیون‌ها کودک و نوجوان فرصت تکمیل تحصیلات خود را ندارند. گرچه آموزش سن و سال نمی‌شناسد. شما از زمانی که متولد می‌شوید آموزش می‌گیرید و این مدت زمان می‌تواند تا آخر عمر ادامه پیدا کند.

چرا 24 ژانویه؟

در 3 دسامبر 2018، مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه‌ای را تصویب کرد که 24 ژانویه را به عنوان روز جهانی آموزش به منظور تجلیل از نقش آموزش در ایجاد صلح جهانی و توسعه پایدار اعلام کرد. اولین بار در 24 ژانویه 2019 روز جهانی آموزش جشن گرفته شد.

شعار روز جهانی آموزش در سال 2023 “سرمایه‌گذاری روی مردم، اولویت بخشی به آموزش” است.

اهمیت آموزش

نلسون ماندلا می‌گوید: «آموزش، قدرتمندترین سلاحی است که می‌توانی از آن برای تغییر جهان استفاده کنی.»

شاید در ظاهر اغراق‌آمیز بنظر برسد اما حقیقتی است که نمی‌توان انکارش کرد. آموزش زندگی مردم را متحول می‌کند و از طریق آن است که می‌توان کیفیت زندگی خود را بالا برد.

روز جهانی آموزش برای افزایش دانش و مهارت افراد و همچنین رشد شخصیت کلی آن‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. از طریق آموزش، افراد می‌توانند وارد بازار کار شوند و فرصتی را برای افراد فراهم می‌کند تا زندگی باکیفیتی داشته‌ باشند. علاوه بر این، آموزش کمک می‌کند تا افراد در یک کار تخصص پیدا کنند و دانش خود را در جهت خدمت و ارتقای سطح جامعه استفاده کنند.

دسترسی به آموزش

کمبود آموزش هم در کشورهای در حال توسعه و هم در کشورهای توسعه نیافته مشکل‌ساز است. یکی از اصلی‌ترین دلایلی که کودک به مدرسه نمی‌رود، مسئله حقوق برابر است. این نابرابری‌ها به جنسیت، سلامت و هویت جامعه برمی‌گردد. علاوه بر این‌ها، بسیاری از کشورها توانایی ساخت مدارس را ندارند. اگر این کشورها به اندازه کافی خوش شانس باشند که مدرسه داشته باشند، بسیاری از آن‌ها نمی‌توانند وسایل آموزشی تهیه کنند. آن‌ها همچنین برای پرداخت حقوق معلمان خود نیز مشکل دارند. کمبود مالی، همراه با کمبود معلم، دانش‌آموزان را مجبور می‌کند با هر سنی که دارند در یک کلاس درس بزرگ آموزش ببینند.

از آنجایی که آموزش نمی‌تواند برای نیازهای فردی تطبیق داده شود، نرخ ترک تحصیل در این مدارس بالا می‌رود. یکی از مناطقی که بیشترین آسیب را دیده است، جنوب صحرای آفریقا با سی و دو میلیون کودک تحصیل نکرده است. بیش از 54 درصد کودکان بی‌سواد دختر هستند. در یمن، بیش از 80 درصد از دختران این کشور هرگز به مدرسه نمی‌روند.

در ایران نیز ما با این معضل روبرو هستیم. با سخت‌تر شدن تأمین نیازهای اساسی زندگی، خانواده دیگر اولویت را در آموزش کودک نمی‌بیند و آن‌ها را مجبور به کار می‌کند. فقدان آموزش در دوران کودکی منجر به افزایش خطر بیکاری در بزرگسالی می‌شود و این روند دومینو وار ادامه پیدا می‌کند تا به تکرار این چرخه منجر شود. در خانواده‌هایی با والدین بی‌سواد، فرزندان در معرض خطر بیشتری برای تجربه همین سرنوشت هستند.

شکستن این چرخه تنها با تبدیل دسترسی به آموزش به هدف اصلی اتفاق می‌افتد. آموزش حق بشر است. سازمان ملل متحد حق آموزش را در کنوانسیون حقوق کودک آورده است و از تمامی کشورها می‌خواهد آموزش عالی را برای همه در دسترس قرار دهند.

آموزش آنلاین و کرونا

تا قبل از شیوع کرونا، آموزش‌های آنلاین برای کسانی که نمی‌توانستند به شهری که مدرس در آنجا کلاس برگزار می‌کرد بروند مناسب بود. مدرسین ترجیح می‌دادند به جای صرف وقت خود به آموزش حضوری، به ضبط فیلم‌های آموزشی بپردازند. اما از زمانی که کرونا در جهان گسترش پیدا کرد و باعث تعطیلی مراکز تحصیل و آموزشی شد مسیر آموزش را متحول کرد. به دلیل قرنطینه‌های طولانی مدت خیلی از کارها آنلاین شدند و طولی نکشید که همه به آموزش آنلاین روی آوردند تا در مدتی که قرنطینه هستند خود را مشغول کنند و هم اینکه مهارتی یاد بگیرند.

آموزش در آکادمی آوید

آکادمی علوم دندانپزشکی آوید در سال ۱۳۹۹ و با همکاری انتشارات شایان نمودار با هدف کمک به داوطلبین شرکت در آزمون دستیاری دندانپزشکی و ارائه ی محصولی با کیفیت و درخور شان ایشان، قیمت متناسب با خدمات و بوجود آوردن حق انتخاب برای این دوستان تشکیل شد.
از همان ابتدای امر و با تاکیدی که مسئولین موسسه بر ارتقای تولیدات این حوزه داشتند، از برترین و با تجربه ترین اساتید برای مشارکت در تالیف درسنامه ها و تدریس آن ها دعوت و با اقبال این بزرگوارن روبرو شد.
همچنین با استفاده از تجارب انتشارات شایان نمودار به عنوان اولین ناشر تخصصی دندانپزشکی در ایران با بیش از ۲۴ سال فعالیت در حوزه  کتب دندانپزشکی ، با کمترین توجه به هزینه ها و مباحث مالی ،بهترین کیفیت ممکن در زمینه تولیدات و بالاترین استانداردهای آموزشی سرلوحه کار قرار گرفت.
تلاش شبانه روزی کادر علمی و اجرایی آکادمی آوید موجب شد تا با وجود اینکه تنها  یک سال از فعالیت موسسه در این زمینه گذشته بود، در بسیاری از زمینه ها به انتخاب اول داوطلبان تبدیل شده و نامی درخور در این حیطه از آن خود کند.
تالیف ۲۷ جلد درسنامه از منابع آزمون دستیاری، نزدیک به ۶۰۰ ساعت ویدیوی آموزشی ، ۱۹ جلد مرور سریع با تست همراه با فیلم و نمونه سوالات فراوان و استاندارد در قالب اپلیکیشن فلش کارت آوید و همچین برگزاری آزمون های مدون بر این تلاش و پشتکار همگانی کادر مجرب آوید صحه میگذارد.
آوید در نظر دارد با ارتباط بیشتر با همه شما عزیزان روز به روز بیشتر در جلب رضایت شما بکوشد و انتقادات و پیشنهادات ارزشمندتان را سرلوحه کار خود قرار دهد و در این مسیر نیازمند راهنمایی و همیاری شماست تا به مسیری آسان تر برای کمک به همه داوطلبان ازمون دستیاری تبدیل گردد.

همچنین آکادمی آوید در گرامی داشت روز آموزش، روی تمامی محصولات خود 10 تا 50 درصد تخفیف گذاشته است. شما میتوانید برای ثبت سفارش با شماره های زیر تماس بگیرید و یا برای خرید از سایت شایان نمودار اینجا را کلیک کنید.

02186054135

09190627111

 

دسته‌ها
اخبار اخبار صنفی مقالات

24 دی، سالروز تاسیس جامعه دندانپزشکی ایران

24 دی؛ سالگرد تأسیس جامعه دندانپزشکی ایران

24 دی سال 1341 را می‌توان نقطه عطفی در عرصه دندانپزشکی مدرن ایران دانست. قبل از جامعه دندانپزشکی نیز تلاش‌هایی در راستای مجمع‌های دندانپزشکی ایجاد شده بود اما این جامعه با داشتن زیرساخت قوی و مبانی مستحکم تا دهه 70 برای بالا بردن موقعیت اجتماعی و اشتغال دندانپزشکان تلاش کرد. شایان نمودار ضمن گرامی‌داشت این روز مهم از شما دعوت می‌کند این مقاله را که درمورد چگونگی تأسیس جامعه دندانپزشکی و تلاش بی‌چشم‌داشت بنیان‌گذاران آن برای ارتقای سطح دندانپزشکی کشور نوشته شده بخوانید.

گذری بر تاریخچه دندانپزشکی ایران قبل و بعد از اسلام

قبل از اینکه درمورد تأسیس جامعه دندانپزشکی ایران صحبت کنیم، بیایید نگاهی گذرا به تاریخ دندانپزشکی در ایران بیاندازیم. دندانپزشکی در جهان قدمتی چندین هزارساله دارد و از سنگ نبشته‌های سومریان و آشوریان در مورد دندان می‌توان متوجه شد که اولین نشانه‌های وجود دانش دندانپزشکی در خاورمیانه از آن دوران سرچشمه می‌گیرد.
دندانپزشکی در ایران را می‌توان به دو دوره پیش از اسلام و پس از آن تقسیم کرد. معلومات دندانپزشکی در ایران قبل از اسلام با تعالیم کتاب اوستا و دستاوردهای دانش‌پژوهان دانشگاه جندی‌شاپور در دوره ساسانیان به شکوفایی رسید. یکی از دانش‌آموختگان دانشگاه جندی شاپور، بوزید حنین فرزند اسحاق عبادی بود که کتابی تخصصی (قاله فی حفظ الاسنان و استصلاحها) در مورد بافت‌های نرم و سخت دندان، شیوه‌های مراقبت از دهان و دندان، تأثیر موادغذایی روی آن‌ها و غیره… نوشته بود.
دندانپزشکی در ایران بعد از اسلام، به خصوص قبل از حمله مغول، به پیشرفت‌های چشمگیری دست پیدا کرد. ما شکوفایی دندانپزشکی ایران را مدیون دانشمندانی مثل محمدبن زکریای رازی، علی بن مجوسی اهوازی ارجانی و ابن سینا هستیم.

دندانپزشکی ایران در زمان رضا شاه

در سال 1300 که تنها 3 دندانپزشک خارجی در تهران مشغول کار دندانپزشکی بودند، رضا شاه دستور تأسیس مدرسه دندانسازی با مدیریت دکتر ملچارسکی را در سال 1307 صادر کرد. در ابتدا محل این مدرسه در دارالفنون قرار داشت اما بعد از راه‌اندازی دانشگاه تهران (1316)، محل مدرسه را به آنجا انتقال دادند.
اولین دندانپزشک ایرانی که از او به عنوان پیشگام در تاریخ دندانپزشکی ایران یاد می‌شود، دکتر محسن سیاح است. او بعد از سپری کردن دوره‌های تخصصی در لوزان، پاریس و فرانکفورت، سال 1306 به ایران برگشت و اولین دندانپزشک ایرانی در لیست اساتید دانشگاه تهران بود که به مدت 24 سال ریاست دانشگاه را برعهده داشت. او همچنین در سال 1322 سندیکای دندانپزشکان ایران را پایه‌گذاری کرد.

چگونگی تأسیس جامعه دندانپزشکی ایران

تلاش‌های دندانپزشکان قبل از تشکیل جامعه دندانپزشکان را می‌توان در کانون و سپس در سندیکای دندانپزشکان دید. با اینکه این دو انجمن نتوانستند خلأ موجود در دندانپزشکی را پر کنند اما زمینه‌ساز شدند تا جامعه دندانپزشکی ایران از بطن آن‌ها بوجود بیاید. در آن زمان گروهی از فارغ التحصیلان دانشکده دندانپزشکی تهران هر هفته در یک رستوران دور هم جمع می‌شدند و آنجا بود که جرقه تأسیس جامعه دندانپزشکی در فکرشان زده شد. در نتیجه این دورهمی‌ها این شد که در 24 دی ماه 1341 اعلامیه تشکیل جامعه دندانپزشکی ایران توسط دکتر محمدعلی افتخاری تهیه شد و سپس به امضای هیئت مؤسس ده نفره رسید و برای انتشار اعلامیه را به روزنامه اطلاعات دادند.

اسامی هیئت مؤسس که امضایشان پای اعلامیه قرار داشت به شرح زیر است:

دکتر ارسلان تاج، دکتر اکبر رشتیان، دکتر سمیع وهاب‌پور، دکتر موسی باکی هاشمی، دکتر اصغر حداد، دکتر شمس تابش، دکتر حسین نواب، دکتر آرنولد برناردی، دکتر آلفرد آوانسیان و دکتر محمدعلی افتخاری.
در ابتدا این جمعیت تحت عنوان «جامعه دندانپزشکان ایران» به ثبت رسید اما چون این مجمع تمامی شاخه‌های مربوط به دندانپزشکی اعم از دانشجویان، پرستاران دندانپزشکی، تولیدکنندگان تجهیزات دندانپزشکی و فروشندگان را شامل می‌شد، در سال 1344 به «جامعه دندانپزشکی ایران» تغییر پیدا کرد.
جامعه دندانپزشکی بعد از به رسمیت شناخته شدن در 2 خرداد 1342، فعالیت گسترده خود را آغاز کرد و با جذب دندانپزشکان توانست اولین کنگره دندانپزشکی در ایران را (شهریور 42) برگزار کند.

روش کار جامعه دندانپزشکی

یکی از نکات حائز اهمیتی که هیئت مؤسس جامعه سعی داشت آن را رعایت کند، پرهیز از ریاست مآبی و پیروی از روش دموکرات بود. در همین راستا هیئت مؤسس با رأی‌گیری یک دبیر را به عنوان مسئول جامعه انتخاب می‌کردند تا هماهنگی کارهای جامعه برعهده او باشد.
عضویت در هیئت مدیره نیز قوانین مخصوص به خودش را داشت. به طور مثال هیچ دندانپزشکی بیش از دو دوره پشت سر
بعد از 6 سال کسب تجربه، هیئت مؤسس دست به یک سری تغییرات در جامعه زدند که این تغییرات همراه با دلایل آن شامل سه مورد بود:
• تغییر تعداد اعضای هیئت مدیره از 5 نفر به 11 نفر به دلیل بهتر شدن تقسیم کار و پیشرفت بهتر در جامعه با همکاری تعداد بیشتر مدیران.
• تشکیل شورای عالی جامعه برای همراهی بهتر جامعه در مشکلات احتمالی
• ایجاد هیئت اجرایی 4 نفره از بطن هیئت مدیره. این هیئت اجرایی وظیفه سرعت بخشیدن به گردش کارها و رسیدگی به اجرای کارها در سریع‌ترین زمان ممکن را داشت. همچنین به صورت هفتگی برای هیئت مدیره گزارش کار از وضعیت امور تهیه می‌کردند.
برای تحقق بخشیدن به شعار جامعه که «کسب دانش بیشتر برای خدمت بهتر» بود، ماهانه برنامه‌های علمی، سمینارها و کنگره‌های سالانه‌ای برگزار می‌شد تا معلومات دندانپزشکان ارتقاء پیدا کند. برای جلوگیری از اختلاف نظر در مورد فرد افتتاح‌کننده گردهمایی‌ها و کنگره‌ها، بعد از تشکیل شورای عالی جامعه به این نتیجه رسیدند که رییس وقت شورا، ریاست تمامی مراسمات برگزارشده را برعهده بگیرد.

اسامی اعضای شورای عالی جامعه به شرح زیر است:

دکتر اکبر احمدی اردکانی، دکتر بیژن اخوان آذری، دکتر سیروس اعتصام یزدانی، دکتر محمدعلی افتخاری، دکتر پرویز امانی، دکتر سیامک برلیان، دکتر آرنولد برناردی، دکتر شمس الدین تابش، دکتر محمدرضا طاهریان، دکتر حمید عادلی نجفی، دکتر بهمن فاضل، دکتر هاکوپ کراچیان، دکتر سید حسین مرتضوی، دکتر غلام‌عباس مرتضوی، دکتر کاظم مرشدی، دکتر ابوالحسن مسگرزاده، دکتر ارسلان تاج، دکتر حسنعلی خامنئیان، دکتر جعفر دادمنش، دکتر عبدالجواد رحیم پور، دکتر جمال صبوری، دکتر خلیل طاهرزاده، دکتر مرتضی مصفا، دکتر حسن نخجوانی، دکتر‌ کریم نیلفروشان، دکتر مجتبی وحید گلپایگانی، دکتر سمیع وهاب‌پور و دکتر علی یزدانی.
از جمله کتاب‌هایی که افراد شورای عالی جامعه نوشته‌اند و نشر شایان نمودار آن‌ها را چاپ کرده‌است می‌توان به کتاب بی‌دندانی‌های کامل و روش‌های درمان از دکتر جعفر دادمنش نام برد. همچنین کتاب اطلس درمان‌های پریودنتال پروتز در موارد پیشرفته (اثر ماروین روزنبرگ) ترجمه آن را دکتر سعید قاسمی و مقدمه کتاب را دکتر جعفر دادمنش برعهده داشته‌اند.

بیوگرافی هیئت مؤسس جامعه دندانپزشکی

دکتر آلفرد آوانسیان: سال 1305 در تهران متولد شد و در سال 1330 از دانشکده دندانپزشکی دانشگاه تهران فارق التحصیل شد. دوره تخصصی خود را در شیکاگو گذراند و سپس برای تدریس در دانشکده دندانپزشکی ملی (شهید بهشتی) به تهران برگشت. بعد از دوره کوتاهی که به تدریس مشغول بود عضو هیئت مؤسس جامعه دندانپزشکی و همینطور عضو کمیته روابط خارجی جامعه شد که در کنگره‌های مختلف میزبانی سخنرانان خارجی را عهده‌دار شد و به صورت همزمان مترجمی می‌کرد. دکتر آوانسیان در سال 1391 بر اثر ابتلا به سرطان لوزه‌المعده در لندن درگذشت.
دکتر محمدعلی افتخاری: سال 1302 در مشهد متولد شد و در رشته دندانپزشکی و حقوق از دانشگاه تهران فارق التحصیل شد. دوره مطالعاتی دندانپزشکی خود را در استکهلم زیر نظر پروفسور اریکسون گذراند. ایشان از سال 1328 به مدت ده سال در بیمارستان شرکت نفت آبادان دندانپزشک بودند. دکتر افتخاری عضو هیئت مدیره دوره دوم و ششم سازمان نظام پزشکی بودند. او همچنین از بنیانگذاران جامعه دندانپزشکی بود که در سه دوره نیز دبیری جامعه را برعهده داشت.
دکتر حسین نواب: دکتر نواب متولد 1301 در شهرضا بود. در سال 1325 از دانشکده دندانپزشکی تهران با دریافت درجه اول علمی فارق التحصیل شد. او در سال 1344 به مقام استادی پروتز دانشکده دندانپزشکی تهران شد. از او به عنوان مؤثرترین فرد در ارتقای دندانپزشکی یاد می‌شود. دکتر نواب مبتکر و طراح جامعه دندانپزشکی ایران، بنیانگذار دانشکده دندانپزشکی دانشگاه ملی (شهید بهشتی) و همچنین بنیانگذار دندانپزشکی نوین در ایران است. او علاوه‌بر ایران در خارج کشور نیز فعالیت زیادی در حیطه کاری خود داشت و در کنگره‌های مربوط به دندانپزشکی در شهرهای مختلف دنیا شرکت می‌کرد. او در تمام دوره‌های سازمان نظام پزشکی به عنوان یکی از نمایندگان طراز اول دندانپزشکان انتخاب می‌شد. دکتر نواب بعد از وقف زندگی حرفه‌ای خود در مسیر رشد دندانپزشکی ایران، سرانجام در سال 1370 در آمریکا درگذشت.
دکتر موسی باکی هاشمی: متولد سال 1302 بود که در سال 1326 از دانشکده دندانپزشکی تهران فارق التحصیل شد. ایشان نقش مهمی در هیئت مؤسس جامعه و همینطور هیئت مدیره آن داشتند. دکتر هاشمی در دوره سوم هیئت مدیره نظام پزشکی عضو بودند و ریاست دانشکده دندانپزشکی دانشگاه ملی را نیز برعهده داشتند.
دکتر اصغر حداد: او در سال 1299 در تبریز متولد و در سال 1326 از دانشکده دندانپزشکی دانشگاه تهران فارق التحصیل شد. دکتر حداد علاوه‌بر اینکه عضو هیئت مؤسس جامعه دندانپزشکی بود مسئولیت رسیدگی به امور مالی در هیئت مدیره جامعه را نیز برعهده داشت. وی در پی تصادفی که داشت مدتی را در بیمارستان گذراند و سرانجام در سال 1368 دار فانی را وداع گفت.
دکتر ارسلان تاج: او متولد 1304 در تهران بود که دکترای دندانپزشکی خود را سال 1329 از دانشگاه تهران دریافت کرد. دکتر تاج در دوره نهم هیئت مدیره، دبیر جامعه شد. ایشان در سال 1380 پس از سپری کردن مدتی در بیمارستان، در پاریس درگذشت.
دکتر شمس‌الدین تابش: او متولد 1301 در تهران بود که سال 1327 از دانشگاه تهران فارق التحصیل شد. دکتر تابش قبل از تشکیل جامعه دندانپزشکی، عضو هیئت مؤسس کانون دندانپزشکان بوده است. او سال 1396 در تهران درگذشت.
دکتر اکبر رشتیان: در سال 1299 در یزد به دنیا آمد و در سال 1325 از دانشکده دندانپزشکی دانشگاه تهران فارق التحصیل شد. پس از آن برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و بعد از سپری کردن یک دوره 5 ساله، تخصص ارتودنسی خود را از دانشگاه ایلینوی دریافت کرد و به عنوان اولین متخصص ایرانی به تهران برگشت. او مقالات مهم و ارزنده‌ای در زمینه ارتودنسی در مجلات دندانپزشکی به چاپ رساند.
دکتر آرنولد برناردی: در سال 1302 متولد شد و 1326 مدرک دندانپزشکی خود را از دانشگاه تهران دریافت کرد. دکتر برناردی در دو سال اول تشکیل جامعه عضو هیئت مدیره بود. در حال حاضر ایشان در قید حیات است و در آمریکا زندگی می‌کند.
دکتر سمیع وهاب پور: دکتر وهاب پور در سال 1299 در رشت به دنیا آمد و 1326 از دانشکده دندانپزشکی دانشگاه تهران فارق التحصیل شد. او به عنوان عضوی از هیئت مؤسس جامعه دندانپزشکی اولین نماینده‌ای است که برای کمیسیون‌های مالیاتی پزشکان از طرف جامعه به وزارت دارایی معرفی شد.

اقدامات جامعه دندانپزشکی ایران

عمده فعالیت‌های جامعه در حیطه علمی و صنفی بوده که جنبه علمی آن در ارجحیت قرار داشته است. مهم‌ترین اقدامات و تأثیرات جامعه در حوزه دندانپزشکی به شرح زیر است:
• آماده‌سازی دندانپزشکان جهت خدمت بهتر به بیماران و همچنین افزایش آگاهی مردم نسبت به حفظ سلامت دندان و دهان.
• تلاش جامعه برای تأمین و دفاع از حقوق دندانپزشکان و از بین بردن تبعیض بین دندانپزشکان و پزشکان.
• جلب توجه دندانپزشکان خارجی از سراسر دنیا به ایران که باعث سفر آن‌ها به کشور و شرکت در کنگره‌‌ها و کنفرانس‌های مختلف شد.
• جامعه دندانپزشکی برای رفع مشکلات واردات و صادرات محصولات دندانپزشکی با وزارت اقتصاد و بانک مرکزی در تماس بوده و طبق توافقنامه‌‌ای که صورت گرفت واردات طلای دندانپزشکی و تعیین سهمیه برای واردکنندگان کالاهای دندانپزشکی به جامعه واگذار شد.
• جامعه دندانپزشکی ارتباط خود را با وزارت علوم و آموزش عالی برقرار کرد تا برای امور مختلف مثل ارزشیابی مدارک تحصیلی مربوط به دندانپزشکی، نماینده‌ای از طرف جامعه در کمیسیون مربوطه در وزارت علوم شرکت کند تا صلاحیت و ارزش دندانپزشکی را برای مقامات جا بیاندازد.
• جامعه دندانپزشکی با اطلاع از مشکلاتی که دندانپزشکان برای شروع کار خود داشتند و هزینه‌هایی که باید می‌پرداختند، امکان اعطای وام به دندانپزشکان از سوی بانک بازرگانی در 1344 و بعدا در سال 1349 از بانک صادرات را فراهم ساختند.
نشریات جامعه دندانپزشکی
اولین مجله دندانپزشکان کشور با عنوان «ارگان رسمی جامعه دندانپزشکی ایران» 8 ماه بعد از تأسیس جامعه منتشر شد. این مجله طی 8 سال متوالی هر دو ماه یک بار به چاپ و انتشار می‌رسیده و صاحب امتیاز آن دکتر باکی هاشمی بوده است.
علاوه بر این، طی ده سال فعالیت جامعه دندانپزشکی حدود 150 نشریه در زمینه علمی و بهداشتی جهت آگاهی رسانی عام مردم نسبت به بهداشت دندان و دهان منتشر شده است.
در کنار مجلات و نشریه‌های مختلف، از سال 1347 هر 15 روز یک بار یک نشریه خبری منتشر می‌شد که به طور رایگان در دسترس دندانپزشکان کشور قرار می‌‌گرفت. این نشریه با هدف خبررسانی درباره دندانپزشکی به اعضای خود در سراسر کشور چاپ می‌شد و مسئولیت آن برعهده هیئت مدیره بود.

کلید موفقیت جامعه دندانپزشکی ایران

دلیل اینکه جامعه دندانپزشکی تا این حد به موفقیت رسید و علاوه بر اعتلای دندانپزشکی ایران باعث شد تا مردم به سلامت دندان و دهان و همینطور ضرورت مراجعه به دندانپزشک اهمیت بیشتری بدهند، تلاش صادقانه و به دور از منفعت طلبی بنیانگذاران جامعه دندانپزشکی بود. جامعه دندانپزشکی ایران به عنوان یک جامعه خدمتگزار در زمینه نوآوری دندانپزشکی، موفقیت‌های چشم‌گیری بدست آورد که آثارش تا به امروز نیز قابل مشاهده است. جامعه دندانپزشکی ایران نمونه موفق کار دسته‌جمعی و مشوق همکاری اجتماعی و وسیله ارتباطی بین دندانپزشکان بود که سبب اعتلای دندانپزشکی کشور شد.

دسته‌ها
مقالات

سال نو میلادی (2023) و دندانپزشکی در ایران

سال نوی میلادی 2023؛ از تاریخچه تا مراسمات شب سال نو

تمدن‌‌های سراسر جهان حداقل 4000 سال است که شروع سال جدید را جشن می‌گیرند. امروزه، بیشتر جشن‌های سال نو از 31 دسامبر (شب سال نو)، آخرین روز تقویم میلادی آغاز می‌شود و تا ساعات اولیه 1 ژانویه (روز سال نو) ادامه دارد. امسال نیز مردم دنیا فارق از تمام مسائل ناگواری که طی سال برایشان پیش آمده، کنار اعضای خانواده و دوستانشان فرارسیدن سال جدید را جشن می‌گیرند. انتشارات شایان نمودار ضمن عرض تبریک سال نوی میلادی به تمامی هموطنان مسیحی به ویژه دندانپزشکان مسیحی که کتاب‌های مربوط به تخصص خود را از ما خریداری می‌کنند، دعوت می‌کنیم تا آخر این مقاله همراه ما باشید تا اطلاعات بیشتری درمورد سال نوی میلادی و تاریخچه آن بخوانید.

تاریخ اولین جشن سال نو

اولین جشن‌ سال نوی ثبت شده در تاریخ به حدود 4000 سال قبل به تمدن باستان بابل برمی‌گردد. مردم بابل، اولین ماه جدید پس از اعتدال بهاری را آغاز سال جدید می‌دانستند. آن‌ها این مناسبت را با یک جشن مذهبی عظیم به نام زگموک (Zegmuk) یا آکیتو (Akitu – برگرفته از کلمه سومری به معنای درو کردن جو) که در هر 11 روز آن مراسم متفاوتی برگزار می‌شود، سپری می‌کنند. علاوه بر سال جدید، این جشن برای پیروزی اسطوره‌ای مردوک، خدای آسمان بابلی بر الهه شیطانی دریا، تیامات است و از نظر سیاسی هدف مهمی برای بابلیان داشت: در این زمان یک پادشاه جدید تاجگذاری می‌کرد یا فرمان الهی حاکم فعلی به طور نمادین تجدید شد.

چرا 1 ژانویه را آغاز سال جدید قرار دادند؟

در طول دوران باستان، تمدن‌های سراسر جهان تقویم‌های پیچیده‌ای تنظیم کردند که معمولاً اولین روز سال را به یک رویداد کشاورزی یا نجومی مرتبط می‌کردند. به عنوان مثال، در مصر، سال جدید با طغیان سالانه رود نیل، که مصادف با طلوع ستاره سیریوس یا شباهنگ بود، آغاز می‌شد.

اما ماجرای 1 ژانویه برمی‌‌گردد به روم باستان که یک سال در تقویم رومی اولیه شامل 10 ماه بود و سال جدید در اعتدال بهاری یعنی اول مارس شروع می‌شد. این تقویم به دستور رومولوس، بنیانگذار روم، حدود 700 سال قبل از میلاد ساخته شد. امپراطور بعدی، نوما پومپیلیوس، ماه‌های ژانواریوس و فوریه را به این تقویم اضافه کرد. در طی قرن‌ها، این تقویم با گردشش زمین به دور خورشید هماهنگ نبود بنابراین در سال 46 قبل از میلاد، امپراتور ژولیوس سزار با مشورت برجسته‌ترین منجمان و ریاضیدانان زمان خود تصمیم گرفت مشکل را حل کند. به همین منظور ژولیوس سزار شروع سال را 1 ژانویه تعیین کرد و یک سال را به 365 روز تغییر داد. به پاس این کار او، ماه ژانویه را از نام ژولیوس برگرفتند. این تقویم که به تقویم ژولیانی معروف است شباهت زیادی به تقویم امروزی که اکثر کشورها از آن استفاده می‌کنند دارد. گرچه در اروپای زمان قرون وسطی، رهبران مسیحی به طور موقت روز سال نو را از اول ژانویه به روزهایی که اهمیت مذهبی بیشتری داشتند، مثل 25 دسامبر (سالروز تولد عیسی مسیح) و 25 مارس (عید بشارت) تغییر دادند اما پاپ گریگوری سیزدهم در سال 1582، آغاز سال جدید را به همان اول ژانویه بازگرداند.

خوراکی‌های مخصوص شب سال نو

12 عدد انگور در نیمه شب

یک سنت رایج در اسپانیا خوردن 12 انگور در شب سال نو است. این انگورها نشان دهنده 12 ماه سال است که برای خوش شانسی در سال جدید باید همه آن‌ها را خورد. در غیر این صورت، سال آینده ممکن است برای شما سخت سپری شود.

کیک و شیرینی

در یونان، مکزیک، هلند و سایر کشورها، کیک‌های گرد نماد دایره زندگی هستند. برخی ممکن است چند سکه داخل کیک بگذارند. با زیر دندان رفتن سکه‌ها، انتظار می‌رود شخص در سال آینده شانس خوبی را تجربه کند.

گوشت خوک

خوک نماد پیشرفت در کشورهایی مانند اتریش، پرتغال و کوبا است. بنابراین، خوردن گوشت خوک در شب سال نو به عنوان راهی برای جلب رفاه برای 365 روز آینده رواج دارد.

حبوبات

حبوبات شبیه سکه های رومی قدیمی و نماد رفاه مالی و ثروت هستند. به همین دلیل است که ایتالیایی‌ها عدس می‌خورند و آمریکایی‌ها در شب سال نو نخود سیاه به غذاهای خود اضافه می‌کنند.

رشته فرنگی

رشته فرنگی یا نودل نماد عمر طولانی‌ و سالم است. کسانی که با این اعتقاد نودل می‌خورند باید حواسشان باشد که رشته‌های نودل نصف نشوند.

رسوم مختلف کشورها در شب سال نو

تصمیم گیری در سال نو

از رسیدن به بدنی سالم‌تر و گذراندن زمان بیشتر با خانواده گرفته تا تلاش برای رسیدن به اهداف و آرزوها… ما علاقه داریم برای سال جدید یک هدف تعیین کنیم. اما آیا می‌دانستید که این رسم قدمتی 4000ساله دارد؟ در واقع مردم باستان بابل به خدایان قول می‌دادند که سال بهتری برای خود بسازند. در همین حال، مسیحیان این زمان را فرصتی برای درس گرفتن از کاستی‌های خود در سال گذشته و تمرکز بر راه‌هایی برای بهتر شدن در سال آینده می‌دانند. این در حالی است که جنبه معنوی این تصمیمات از بین رفته و جای خود را به جنبه‌های شخصی داده است.

آتش بازی

اگر می‌خواهید بدانید سنت آتش بازی از چه زمانی و از کجا شروع شد، باید به قرن هفتم پس از میلاد در چین برگردیم. آتش بازی روشی برای ترساندن ارواح شیطانی و همینطور به نماد رفاه و خوش شانسی معروف بود.

ریختن آب از پنجره

رسم دیگری که در آمریکای لاتین اعتقاد بر دور کردن ارواح شیطانی دارد، پرتاب آب به بیرون از پنجره در سال نو است. این سنت همچنین نماد تجدید است و آن را راهی خوب برای خداحافظی با سال قدیم و شروع سال جدید می‌دانند.

پرتاب توپ در زمان سال نو

تماشای پرتاب توپ در میدان تایمز نیویورک نیز به رسومات شب سال نو اضافه شده است. این سنت به زمان قدیم برمی‌گردد؛ هنگامی که ملوانان برای تنظیم ساعت از پرتاب توپ که به آن توپ زمان یا زمان سنج گفته می‌شد استفاده می‌کردند.

در سال 1829، اولین توپ زمانی در پورتسموث انگلستان رها شد. یکی دیگر در سال 1845 در واشنگتن دی سی مورد استفاده قرار گرفت و سپس در سال 1907 رسم پرتاب توپ در میدان تایمز در شب سال نو آغاز شد.

خوردن مشروب

یکی از محبوب‌ترین راه‌ها برای استقبال از سال پیش رو، زدن جام‌های مشروب به یکدیگر است. این رسم از سنت مسیحیان در نوشیدن شراب (نماد خون مسیح) هنگام مراسم عشای ربانی سرچشمه می‌گیرد.

سال نوی میلادی و دندانپزشکی در ایران

درحالی که بسیاری از کشورها سال نوی میلادی را به عنوان رویدادی باستانی و مهم جشن می‌گیرند در ایران از محبوبیت کمتری برخوردار است. با این حال علاقمندان به کریسمس و جشن سال نو به کشورهای دیگر سفر می‌کنند تا از این رویداد مهم کنار مسیحیان لذت ببرند. همینطور حال و هوای کریسمس و سال نو را می‌توان در محله‌های ارمنی نشین شهرهای مختلف کشور از جمله تبریز، اصفهان و تهران دید. رسیدن سال نوی میلادی بهانه‌ای شد تا نزدیک شدن به سالروز تأسیس جامعه دندانپزشکان (24 دی) را یاداور شویم و یادی کنیم از دندانپزشکان مسیحی که در بنیانگذاری آن در سال 1341 نقش مهمی در توسعه دندانپزشکی ایران داشته‌اند.

یکی از اعضای مسیحی هیئت موسس و جامعه دندانپزشکان، دکتر آلفرد آوانسیان (متولد 1305) بود که در سال 1330 از دانشکده دندانپزشکی تهران فارق التحصیل شد و بعد از گذراندن دوره تخصصی در دانشکده دندانپزشکی شیکاگو به تهران برگشت و عضو هیئت موسس جامعه دندانپزشکی ایران و همچنین عضو کمیته روابط خارجی جامعه شد. دکتر آوانسیان در شهریور ماه سال 1391 بر اثر ابتلا به سرطان لوزالمعده در لندن درگذشت.

عضو مسیحی دیگر این جامعه دکتر آرنولد برناردی (متولد ۱۳۰۲) بود که در سال 1326 از دانشکده دندانپزشکی دانشگاه تهران فارق التحصیل شد. او در سال‌های فعالیت خود مقالات علمی زیادی چاپ کرده و عضو هیئت مدیره دوره دوم جامعه در سال ۱۳۴۳ و ۱۳۴۴ بوده است. دکتر برناردی در حال حاضر در آمریکا زندگی می‌کند.